کاغذ پارس

جزئیات بیشتر پروژه

گروه صنایع کاغذ پارس سال ۱۳۴۶ در شمال خوزستان با هدف استفاده از باگاسِ تولید شده در کارخانه نیشکر هفت تپه تأسیس شد و در سال ۱۳۴۹ به بهره‌برداری رسید. دلیل این اقدام و سرمایه گذاری بر روی محصولی به نام باگاس این است که برای تولید خمیر (پالپ) و در پیِ آن تولید کاغذ، دو منبع وجود دارد: درخت – محصولات کشاورزی. از آنجاییکه کشور ایران از نظر بارندگی جزء مناطق خشک و نیمه خشک به شمار می‌رود و همچنین از منابع جنگلی وسیع برخوردار نیست، هیچگاه محل مناسبی برای تولید کاغذ از درخت نبوده و نخواهد بود. اما استفاده از محصولات کشاورزی که مهمترین آنها باگاس می باشد، یکی از مزیت‌های غیرقابل انکار در ایران و در خاورمیانه به شمار می‌آید. این کارخانه پس از راه اندازی تا مدت‌ها تنها تأمین کننده کاغذ چاپ و تحریر داخل کشور بود اما بدلیل صدمات وارده در طی دوران دفاع مقدس و عدم نوسازی و بازسازی در زمان تصدی بخش دولتی، در معرض تعطیلی همیشگی قرار گرفت و وضعیت آن در سال‌های منتهی به ۱۳۹۱ به کمتر از ۲۰% ظرفیت اسمی رسیده بود. مهر ماه سال ۱۳۹۲ فصل جدیدی در کاغذ پارس آغاز شد. سهام این شرکت به بخش خصوصی (آقای محمدجواد مقدم) واگذار گردید و سلسله اقدامات برای بازسازی و نوسازی ماشین آلات، فرآیندها و منابع انسانی آغاز گردید و طی دو سال فعالیت شبانه روزی کاغذ پارس به رکورد تولید عمر خود دست یافت؛ همچنین بازارهای صادراتی را نشانه گرفت و سبد محصولات خود را متنوع کرد.